متولد ماه مهر

از هر مهمانی ای که برمیگردیم تا مدتها سرحال است از دیدن همه کنار هم؛ شلوغی را دوست دارد. من اما شبیه خانه های بعد از مهمانی؛ وقتی برمیگردیم روحم نامرتب است. میخزم در خلوتم که خودم را از نو بچینم.

نشسته بود روبه روم و من داشتم به دختری نگاه میکردم که پیش ترها میشناختمش...

آدم تازه ای شده بود، هر چه بیشتر میگفت به چشمم زیباتر می آمد. بالغ تر فهیم تر و دلبرتر.

امیدوارم نیچه اشتباه گفته باشه و در صحت باشی. برای سلامتیت دعا میکنم. لطف کن از حال خودت به من خبر بده؛ سخت نگرانت هستیم.

خوبیِ هر اشتباهی، هر تجربه ای این هست که بعدش متوجه میشی به چی تعلق نداشتی یا دقیقا چی نمیخوای، البته هزینه ی خطاها متفاوته. هر انتخابی در زندگی میتونه درست ترین نباشه اما اشتباه هم نباشه. مهم اینه که هزینه ی انتخابمون چی هست!

حرف هایی هم هست که گفتنش از من برنمی آید؛ شنیدنش را هم تو بلد نیستی.

این حرفها برای من به اشک تبدیل میشود برای تو به سردرد؛ بعد باز صبح فردا زندگی را از سر میگیریم، بی آنکه از حالِ دیروز اثری مانده باشد.

دوست داشتن یه سرمایه ی ارزشمنده؛ وقتی برای کسی صبوری میکنیم گذشت میکنیم و می بخشیم داریم از سرمایه ی دوست داشتنش این هزینه ها را میپردازیم.

برای دوست داشتن هایی که پویا و زایا نیست این سرمایه یک روز تمام میشود.

*عنوان از فاضل نظری

هر از دست دادنی "فقدان" نیست.

در موقعیت و شرایطی از دست دادن یک "دستاورد" محسوب میشه.

امیدوارم نیچه اشتباه گفته باشه و در صحت باشی. برای سلامتیت دعا میکنم. لطف کن از حال خودت به من خبر بده؛ سخت نگرانت هستیم.

همین گاه را خوب کار کنیم خوب عشق بورزیم و در هر چه هستیم با تمام جان باشیم، فردا شاید این آدم و این موقعیت نبود؛ آن وقت غم کمتری داریم و کمتر در گذشته شناوریم.

معامله بدی بود،سوخته بود و جرئت آخ گفتن نداشت.

پشیمانی اگر شمایلی داشت حتما شبیه او میشد؛شبیه خنده هاش که هیچ کدام راست نبود.

 خوشبخت ها بال و  چوب جادویی ندارند.

به جای آن با دیتاهای قابل اطمینان تصمیم گیری میکنند و می دانند کجا باید ادامه بدهند و کجا رها کنند؛ به موقع میروند و برای ماندن هم دلیل محکم دارند.